De eerste dag
Blijf op de hoogte en volg Janycke
04 September 2012 | Curaçao, Willemstad
De eerste dag heb ik overleefd. En hoe..
Gistermorgen om tien voor vijf ging mijn wekkertje. Met slaapgebrek en een te zware, volle koffer reden we naar Schiphol. Toen we daar eenmaal aan de koffie zaten begon het langzaam allemaal tot me door te dringen; een half jaar weg naar een eiland wat ik niet ken en geen idee hebben over waar ik precies terecht ga komen. Heel spannend opeens. Ik wilde dan ook snel door de douane, de tranen wegvegen en dat vliegtuig instappen.
De vliegreis zelf verliep goed. Er waren leuke films en series en doordat het helder was heb ik Engeland en Ierland nog vanuit de lucht kunnen bewonderen, de zee was naar een paar kilometer al niet meer zo interessant. Eenmaal geland, veilig en wel ging ik vol goede moed naar de douane. De vrouw achter de balie was meteen al wat je verwacht van de lieve, vrolijke mensen op Curaçao..
'Hoe lang blijf je hier?'
'Vijf maanden'
'Vijf maanden. En wat ga je doen vijf maanden?'
'Ik ga hier stage lopen'
'Waar?'
'Bij het ministerie van Algemene Zaken'
'Heb je papieren bij je?'
'Eh, nee..?'
'Zonder papieren kom je er niet in. Ik moet bewijs hebben. Ga daar maar zitten'
Na drie kwartier te hebben gewacht kwam ze eindelijk verhaal halen (op dezelfde, vriendelijke en geïnteresseerde manier als daarvoor). Ze liep naar buiten toe, ging alles controleren bij Luutsen en na nog eens tien minuten toverde ze eindelijk de zucht van opluchting bij me naar boven door te vertellen dat ik naar binnen mocht als Luutsen morgen de overeenkomst kwam brengen.
Met nieuwe moed en een stralende, warme zon in de rug reed ik met Luutsen mee naar hun huis. Na daar wat te hebben gedronken en gezellig te hebben gekletst met Atie en Luutsen, reden we naar het huis waar ik een kamertje had gehuurd. Toen ik eenmaal de sleutel had ontvangen en mijn kamer had gezien schrok ik me enorm. Dit was niet het huis en de kamer waarop ik had gereageerd. Dit was een vuilnisbelt met een kakkerlak in mijn kamertje en een gevangenisbed erin. Kortom, niet een plek waar ik een half jaar ga wonen. Om de tegenslag even te verwerken zijn Luutsen en ik een stukje gaan rijden en heeft hij de stad laten zien, waarna we hebben gegeten en ik de belissing heb genomen om de sleutel weer in te leveren en deze week bij Atie en Luutsen in te trekken. Wat overigens een veel betere keuze is want met een verkoelende duik in het zwembad en een grote kamer met eigen badkamer erbij, ga ik me deze week wel redden!
Inmiddels is het kwart voor drie in de middag (ik riep elke keer vijf uur tijdsverschil, maar het is toch zes uur) en hebben we vanmorgen al gekeken naar kamers. Morgenavond zes uur gaan we een kijkje nemen in een huis waar nog twee kamers vrij zijn en die midden in Willemstad ligt. Het gaat dan ook zeker allemaal goedkomen. Vanavond gaan we naar de bioscoop en doen we de rest van de dag lekker rustig aan door wat te lezen en te zwemmen. Kortom, het gaat hier meer dan prima! Nog een weekje relaxen en vanaf volgende week gaat het stage lopen beginnen. Ik ben heel benieuwd!
p.s. de eerste leguanen zijn al gespot!
Gistermorgen om tien voor vijf ging mijn wekkertje. Met slaapgebrek en een te zware, volle koffer reden we naar Schiphol. Toen we daar eenmaal aan de koffie zaten begon het langzaam allemaal tot me door te dringen; een half jaar weg naar een eiland wat ik niet ken en geen idee hebben over waar ik precies terecht ga komen. Heel spannend opeens. Ik wilde dan ook snel door de douane, de tranen wegvegen en dat vliegtuig instappen.
De vliegreis zelf verliep goed. Er waren leuke films en series en doordat het helder was heb ik Engeland en Ierland nog vanuit de lucht kunnen bewonderen, de zee was naar een paar kilometer al niet meer zo interessant. Eenmaal geland, veilig en wel ging ik vol goede moed naar de douane. De vrouw achter de balie was meteen al wat je verwacht van de lieve, vrolijke mensen op Curaçao..
'Hoe lang blijf je hier?'
'Vijf maanden'
'Vijf maanden. En wat ga je doen vijf maanden?'
'Ik ga hier stage lopen'
'Waar?'
'Bij het ministerie van Algemene Zaken'
'Heb je papieren bij je?'
'Eh, nee..?'
'Zonder papieren kom je er niet in. Ik moet bewijs hebben. Ga daar maar zitten'
Na drie kwartier te hebben gewacht kwam ze eindelijk verhaal halen (op dezelfde, vriendelijke en geïnteresseerde manier als daarvoor). Ze liep naar buiten toe, ging alles controleren bij Luutsen en na nog eens tien minuten toverde ze eindelijk de zucht van opluchting bij me naar boven door te vertellen dat ik naar binnen mocht als Luutsen morgen de overeenkomst kwam brengen.
Met nieuwe moed en een stralende, warme zon in de rug reed ik met Luutsen mee naar hun huis. Na daar wat te hebben gedronken en gezellig te hebben gekletst met Atie en Luutsen, reden we naar het huis waar ik een kamertje had gehuurd. Toen ik eenmaal de sleutel had ontvangen en mijn kamer had gezien schrok ik me enorm. Dit was niet het huis en de kamer waarop ik had gereageerd. Dit was een vuilnisbelt met een kakkerlak in mijn kamertje en een gevangenisbed erin. Kortom, niet een plek waar ik een half jaar ga wonen. Om de tegenslag even te verwerken zijn Luutsen en ik een stukje gaan rijden en heeft hij de stad laten zien, waarna we hebben gegeten en ik de belissing heb genomen om de sleutel weer in te leveren en deze week bij Atie en Luutsen in te trekken. Wat overigens een veel betere keuze is want met een verkoelende duik in het zwembad en een grote kamer met eigen badkamer erbij, ga ik me deze week wel redden!
Inmiddels is het kwart voor drie in de middag (ik riep elke keer vijf uur tijdsverschil, maar het is toch zes uur) en hebben we vanmorgen al gekeken naar kamers. Morgenavond zes uur gaan we een kijkje nemen in een huis waar nog twee kamers vrij zijn en die midden in Willemstad ligt. Het gaat dan ook zeker allemaal goedkomen. Vanavond gaan we naar de bioscoop en doen we de rest van de dag lekker rustig aan door wat te lezen en te zwemmen. Kortom, het gaat hier meer dan prima! Nog een weekje relaxen en vanaf volgende week gaat het stage lopen beginnen. Ik ben heel benieuwd!
p.s. de eerste leguanen zijn al gespot!
-
11 September 2012 - 21:59
Cynthia Schlotter:
Aah, Janycke ik leef al helemaal met je mee als ik dit lees. Gelukkig weet ik dat je eerste 2 stage dagen super vet waren. Stiekem mis ik jou en Bi al wel een beetje in de kroeg hoor, haha.
xxxxx
Cyn -
12 September 2012 - 07:31
Marianne :
Hoi lieverd,
Wat heerlijk dat tegenvallers zich soms zo eenvoudig oplossen :)
En zalig dat je zo'n relaxte eerste week achter de rug hebt!
En dan nu ... aan den arbeid !! Heel veel succes met je stage en vooral veel plezier !
HUG XX mama -
12 September 2012 - 07:39
Jolyne:
dag zus,
Ik dacht dat ik je goed geleerd had om met kakkerlakken om te gaan ;-) maar die missie is dus echt mislukt.......
Fijn dat je nu een mooie kamer bij Atie en Luutsen hebt.
Zie je in Januari!
X x
Jol
P.s. Al andrelon gespot bij de AH? Of noet ik Wat opsturen?
-
12 September 2012 - 13:01
Joran:
Leuk om te lezen, zus!
Ik mis je al hoor:)
veel plezier!!
xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
