USA: groot, bizar en prachtig tegelijk

Halverwege mijn trip door Amerika heb ik dan nu eindelijk weer even tijd voor een update. Je moet wat als je acht uur in de bus zit van de ene plek naar de andere plek.

Goed, twee keer negen Februari meemaken dan. Ik had gelukkig redelijk kunnen slapen in het vliegtuig dus qua vermoeidheid viel het mee, maar de dagen was ik wel kwijt. De eerste dag heb ik rustig aan gedaan, over Hollywood boulevard gelopen en vroeg m'n bed ingedoken omdat ik de volgende ochtend alweer een tour had. Met deze tour zijn we via een kleine wandeling langs de gigantische villa's die Los Angeles kent, naar het Hollywood sign gelopen. Want ja, die moet je uiteraard dan ook wel in het echt zien. Goed, het zijn natuurlijk niet meer dan wat letters die op een berg neer zijn gezet, maar toch is het vreemd om ze van zo dichtbij te zien staan. Sowieso is het in LA heel apart, want je herkent zo veel van de films en tv dus voelt het ergens vertrouwd, en tegelijkertijd is het zo vreemd. Ik liep dan ook continu met een raar gevoel rond (wat niet per se negatief is hoor). De stad zelf heeft namelijk wel een goede indruk bij me achter gelaten.

Tijdens de tour ontmoette ik Fred uit Canada met wie ik 's avonds een biertje zou gaan drinken in het hostel en toen we daar ook een hapje zaten te eten ontmoette ik Rosa, ook uit Nederland. Met z'n drietjes zijn we de volgende dag op pad gegaan. We hebben de bus naar Beverly Hills gepakt en daar even door de straten gewandeld om versteld te staan van de huizen die hier staan. Daarna hebben we over Rodea Drive gelopen (uiteraard met het liedje van 'pretty woman' al zingend in mijn hoofd) om vervolgens naar Santa Monica gegaan, het bekende strand van LA omdat op de pier een klein pretpark te vinden is. Eerst een goede lunch, toen even zonnen en daarna kon uiteraard een ritje in de achtbaan niet ontbreken. Een heerlijk dagje zo!

En toen stond mijn Vegas tour alweer op de planning. Zeven uur zou mijn pick up vanaf Chinatown zijn, maar laat ik nou net om zeven uur wakker schrikken omdat er een roommate net terug komt van stappen. Shit! In alle paniek lopen bellen en overleggen of ik nog mee kon en na een taxirit van 156 dollar (een keer en nooit weer) was ik dan om kwart over acht bij de laatste pick up. Ik blij, totdat ik de bus inliep. Vier westerlingen, de rest alleen maar.. Chinezen. Woohoo, fan-tas-tisch. Je kent het wel, het bekende vlaggetje die voorop gaat en de groep chinezen er met honderden camera's achteraan? Nou daar liep ik dus tussen. Hilarisch, dat wel. Gelukkig was mijn geluk nog niet helemaal op en bleken er twee Nederlandse meiden op dezelfde tour te gaan. Dat viel dus weer mee.

Afijn, na een ritje van een uur of vijf kwamen we aan in Vegas. Omdat het een super goedkope tour was verwachtte ik niet veel van de accommodatie, maar nadat ik was ingecheckt en even een rondje dacht te gaan lopen viel ik van de ene verbazing in de andere. Een pretpark, drie bioscopen, honderden winkels en restaurantjes, casino's waar de auto's die je kan winnen al binnen voor je klaar staan en zelfs een Mc Donalds voor als ik het chinees eten zat was. Bizar voor een nuchtere Hollander. Maar goed, de hele stad is bizar bleek na een avondtour door de stad. Je kijkt je ogen uit! Na de avondtour was ik dan ook kapot van alle indrukken en kon ik heerlijk slapen in een gigantisch tweepersoonsbed. Wat een luxe.

Het nachtje was echter maar kort want om vier uur ging de wekker weer voor de tour naar de Grand Canyon. Ik wilde altijd een helikoptervlucht doen boven de Grand Canyon maar omdat ik de helikoptervlucht al in Nieuw Zeeland had gedaan en we bovendien ook niet genoeg tijd hadden, heb ik genoten van een prachtige wandeling langs de zuidkant van het National Park. Adembenemend mooi and totally worth it! Terug in Las Vegas had ik voor de avond een show geboekt want ook die moet je natuurlijk zien als je in Vegas bent, en dus heb ik genoten van de overdrevenheid die ze hier kennen. Een magische show waarbij de Amerikanen zo hard gilden dat ik aan het einde van de show half doof de zaal uit liep. Opnieuw geen ander woord voor dan: bizar.

Na de Vegas tour ben ik weer terug gegaan naar LA. Hier ben ik met Rosa een dagje naar six flags geweest en hebben we een ochtend geshopt bij victorias secret en zijn we naar de film gegaan (uiteraard, 50 shades of grey). Six flags was fantastisch. Zoveel achtbanen en zo anders dan in Nederland. We hebben de hele dag niks anders gedaan dan in achtbanen gezeten en dan nog hebben we ze niet eens allemaal gehad. Achtbanen waarin je staat in plaats van zit, achterover wordt gelegd en je ook nog eens achteruit gaat of juist of juist een met meer dan tien loopings in een rit. Bijzonder!

Na deze twee dagen in LA hebben Rosa en ik de bus gepakt naar San Diego. Hier eenmaal aangekomen bleek dat het Mardi Grass was, een soort verkleed- en paradefeest, wat precies plaatsvond in de straat voor ons hostel. Party time dus! We hebben gekeken naar de parade en zoveel mogelijk kettingen gevangen die van de wagens af worden gegooid het publiek in. Na de parade nog even gekeken bij het optreden van Snoop Dogg en een laatste biertje in de kroeg en toen echt tijd om goed te slapen. De volgende dag hadden we een uitbrakdag op Pacific Beach en hebben we daar lekker over de boulevard gestruind en nachos gegeten in een barretje aan zee. De laatste dag in de stad hebben we een tocht naar het park gemaakt (die gigantisch groot bleek te zijn), gekeken bij Ocean Beach met de hippiestijl die daar heerst en hebben we 's avonds een drankje gedaan in een heel leuk tentje a la swinging piano's.

De volgende ochtend hebben we vroeg de trein gepakt naar Santa Barbara. Een mooie rit tussen de rotsen door en langs de kust (aanrader). In Santa Barbara hebben we de eerste dag rustig aan gedaan en gelopen door downtown, de straat van Santa Barbara, en een kleine happy hour gepakt om vervolgens in het hostel op de bank te ploffen met een filmpje. Iedereen was op stap dus we hadden de woonkamer voor onszelf, ook wel eens lekker. Gisteren hebben we fietsen gehuurd om zo ons wat makkelijker te kunnen bewegen door de stad (ja je blijft een Hollander) en hebben we de prachtige fietstocht langs de kust gemaakt, dwars tussen de giga dunne, hoge palmbomen door. Heel mooi en heel leuk! Het was alleen toch wat vermoeiender dan ik dacht, dus nadat we een super gezellige barbecue in het hostel hadden bijgewoond, ben ik lekker naar bed gegaan.

Ja en dan zitten we nu alweer in een lange busrit naar San Francisco. Hier zullen we vijf nachtjes blijven waarna Rosa weer teruggaat naar LA en ik doorvlieg naar New York voor de laatste 1,5 week van mijn reis. Het is bizar hoe snel de tijd gaat en kan me nog niet helemaal voorstellen dat dit binnen een korte tijd voorbij is, maar straks tijdens de laatste dagen zal het toch moeten. But still in the USA, still travelling and having good times.

Tot (heel) snel!