New Zealand: kiwi's, lakes and amazing nature

Nieuw Zeeland, het land van de eilanden, regenwouden, uitzichten zoals je ze op ansichtkaarten ziet, blue lakes, geisers en de kiwi's. Tijd om dit dus maar eens te ontdekken en dus tijd om nieuwe herinneringen te sparen!

Hoewel iedereen zei dat je in Auckland niet langer dan twee dagen er hoeft te zijn, heb ik er lekker een week gezeten. De eerste dagen heb ik gespendeerd met wandelingen door de stad, zonnen in Albert Park, drankjes met Ellen, uiteten en een bioscoop pakken met Marjolein en vooral heel veel slapen. Heerlijk! Na deze eerste verkenning was het (eindelijk) tijd om Tim te omhelzen op het vliegveld en samen lekker door de stad te struinen. Zo hebben we de sky tower beklommen voor een prachtig uitzicht over de stad en hebben we de ferry gepakt naar Rangitoto Island voor een (zware) wandeltocht over dit vulkaaneiland.

Maar goed, natuurlijk biedt het Noordereiland meer dan alleen de stad dus hop, onze eigen huurauto 'chef' ophalen! Wat is dat anders dan elke keer zo'n bus instappen zoals in Australië. Heerlijk al die vrijheid. Op die manier hadden we de mogelijkheid om te stoppen bij de prachtige waterval bij whangarei en om, na een overnachting in Paihia, een lange maar prachtige rit te maken naar Opononi en weer terug via Auckland naar Otoranga. Na een overnachting in Otoranga (letterlijk in the middle of nowhere, ergens tussen de koeien en schapen, naast de snelweg en tussen de bergen) werd het tijd voor onze eerste tour: de waitomo caves. Na wat geklungel bij de organisatie zelf (echt waar, ik had de neiging om zelf achter die balie te gaan staan want dit sloeg nergens op. Zie je me al knorrig doen?) hebben we uiteindelijk drie rondleidingen door drie verschillende grotten gemaakt. De meest indrukwekkende was echter toch wel de glowworm cave, waarbij je met een bootje door de grot vaarde en de hele grot versierd was met blauwe, kleine lichtjes van de glowwormen. Adembenemend mooi en een niet te ontbreken tripje voor je Nieuw Zeeland avontuur.

Wat ook niet mocht ontbreken was de Hobbiton tour! Enorm naar uitgekeken, ook al heb ik maar 1 film van The Lord of the Rings gezien en kon de rest van al die films me altijd vrij weinig schelen. Maar gaaf dat het was! Je loopt letterlijk over de filmset en het ene hobbit huisje is nog mooier dan de ander! We hebben oprecht genoten van deze tour en willen nu allebei toch wel heel snel die films gaan kijken. Marathon als we terug zijn dus maar.

Na de tour zijn we doorgereden naar Taupo. Hier hebben we onze eerste berg met besneeuwde bergtoppen gespot en een lekker koud biertje gedronken met uitzicht over een grote lake. De volgende dag hebben we een tochtje gemaakt naar het National Park onderaan de lake en daar een korte wandeltocht gemaakt naar een volgende lake (zoals ik al zei: Nieuw Zeeland staat bekend om zijn blauwe lakes). Omdat ik ook benieuwd was naar geisers zijn we na deze wandeltocht doorgereden naar Geyser Orakei Korako. Mazzeltje, vijf minuten voordat de laatste boot zou vertrekken kwamen wij nog lastminute aanzetten. Of de vrouw erg blij met ons was betwijfel ik want nu moest ze natuurlijk nog 1,5 uur langer wachten, maar wij waren aan het genieten want tijdens de wandeling door dit natuurgebied was er niemand te bekennen en konden we dus prachtige foto's maken. De spuitende geiser hebben we vanaf een afstandje gezien en de bekende rotte eierenlucht hebben we (helaas) ook geroken. Alles even bijzonder.

Omdat we ruim de tijd wilden hebben op het Zuidereiland, zijn we na Taupo in een keer doorgereden naar Wellington. Wellington is een leuke stad met genoeg winkeltjes en restaurantjes en zodoende hebben we hier dan ook de eerste dag lekker doorheen geslenterd. De volgende dag, voordat we de ferry naar Picton zouden pakken, hebben we de Marine Drive Tour gereden. Dit is een tocht van 40 kilometer langs de kust van Wellington, waarbij je pinguïns en zeehonden zou kunnen spotten en verder langs gezellige, kleine dorpjes komt. De pinguïns en zeehonden hebben we helaas niet gespot (ik dacht even dat ik een pinguïn zag, maar helaas), maar de drive was ondanks dat prachtig om te rijden. Een mooie afsluiter van het Noordereiland!

Op de boot naar het Zuidereiland dan maar. We hadden een redelijk late overtocht geboekt dus hebben niet de hele tocht kunnen volgen, maar de stukken die we hebben gezien waren prachtig. In Picton hebben we vervolgens overnacht om de volgende ochtend via Queen Charlotte drive (fantastisch! Alles wat ze hierover zeggen is waar, opnieuw prachtig om de kust zo te zien!) naar Motueka te rijden. Hier hebben we ons eerste stranddagje gepakt (Tim meteen verbrand natuurlijk) en de volgende dag een watertaxi gepakt naar Awaroa Bay in het Abel Tasman Park. Tijdens deze gave rit langs de stranden en de kustlijn van het National Park hebben we nu wel de zeehonden gespot en op de terugweg zelfs dolfijnen. Op Awaroa Bay hebben we lekker in de zon gelegen en genoten van het vakantiegevoel. We hadden bijna een privéstrand daar, zo rustig was het.

Na het Abel Tasman Park zijn we doorgereden naar Greymouth voor onze overnachting. Ondanks dat de rit lang was, was het opnieuw alleen al heerlijk om te genieten van de rit ernaar toe. Afgelegen bergwegen en eindeloze uitzichten over blue lakes en witte bergtoppen. Na onze overnachting in Greymouth zijn we weer doorgereden naar Fox Glacier omdat ik hier een helikoptervlucht zou maken. Nou heb ik vijf jaar geleden in Australië al eens in een helikopter gezeten, maar dat was heel kort. Dit keer duurde de tocht 40 minuten en bracht het me naar de besneeuwde bergtoppen waar ik al twee dagen naar aan het kijken was en kon ik zo van heel dichtbij de gletsjers bekijken. In een woord: spectaculair! Bovenop een van de gletsjers maakten we een stop voor een paar actiefoto's en om het ijs onder onze voeten te voelen. Te gaaf! Als je me er weer in zou stoppen zou ik het zo weer doen.

En toen waren we alweer in Queenstown! Deze stop was voornamelijk geboekt voor onze skydive, maar aangezien we straks tijd over blijken te houden en het stadje zelf leuk genoeg is om een paar dagen te verblijven, gaan we dus hier weer even op adem komen van al die lange dagtochten. We genieten van het land, van elkaar en van alle bijzondere momenten die we hier beleven. De tijd mag dus wel even stil blijven staan.

Tot later!